GPS en boedapester hoogvliegers

Begin 2010 had ik maar één duiver die niet in de kweek zat; alle metingen gebeurden dus met dit exemplaar, dat ik zelf niet als de beste inschat van mijn hok (de andere zaten immers in de kweek). Het betreft een laat jong van 2009 dat tijdens de metingen telkens het gezelschap had van jongen duiven 2010. Het experiment met de budapester is geëindigd begin juni omdat hij, samen met enkele andere, tijdens een zeer hoge vlucht verloren is gevlogen en niet meer teruggekeerd. Nooit iets van gehoord, alhoewel hij voorzien was van een naamring met gsm-nummer.

Bovenstaande tabel geeft een lijst van alle metingen gedaan in 2010. De cijfers zijn iets minder correct dan de tippler-metingen omdat ik met boedapesters minder gedisciplineerd omga. Na de vlucht blijven ze nogal eens op het dak zitten ipv direct in het hok te gaan en dat vervalst de gemiddelden. Er zit dus wat ruis op maar die stilstaande fases heb ik getracht eruit te filteren met een zelf ontwikkeld software programma. Samenvattend kan ik stellen dat de prestaties ondermaats zijn in vergelijking tot de kwaliteit van de duiven. Mits aangepaste training en voeding valt er zeker veel meer uit te halen maar tijdens deze periode van het seizoen heeft de training van tipplers voorrang. Even een toelichting over de opgemeten waarden:

• Interval: aantal seconden tussen elke meting; 1 seconde is zeker teveel; 5 à 10 seconden tussen elke meting lijkt mij ideaal.
• duur: in uren:minuten; duur van de vlucht, vanaf het begin van de meting tot de landing.
• totale afstand gevlogen tijdens de vlucht. Minder foutmarge bij een meting met klein interval
• maximale snelheid geconstateerd tijden de vlucht
• gemiddelde snelheid: hier zit nogal wat variatie in; waarschijnlijk zitten hier enkele stilstaande fases in waarbij ze nog op het dak blijven zitten achter de landing, alhoewel ik getracht heb deze gegevens uit te filteren.
• hoogste punt: uiteraard een belangrijk punt bij hoogvliegers. Hangt samen met de training en conditie, en ook door het feit dat veel vluchten afgelegd werden samen met jonge dieren. De hoogste meting is 940 m en dat is al indrukwekkend; ik ben ervan overtuigd dat sommige vluchten nog hoger gaan. Valt te bevestigen volgend seizoen !
• maximale afstand tot het hok: dit is de afstand gemeten in rechte lijn van het meetpunt tot het hok. Er bestaat dikwijls een verband tussen deze afstand en de hoogte waarop ze vliegen. Het verste punt bevindt zich op 2 km en dat is tamelijk veel in vergelijking tot tipplers. Boedapesters moeten dus een beter navigatievermogen hebben dan tipplers, anders geraak je alles kwijt.

Laten we eens ingaan op de details van enkele vluchten. De blauwe lijn geeft het verloop van de hoogte (linker Y-as). De afstand van het hok wordt geïllustreerd door de rode lijn (Y-as aan rechterzijde). Wanneer de rode lijn op 0 staat betekent dit dat de duif in de omgeving van het hok is.

vlucht 21/5 21/5: een vlucht tesamen met 4 jonge duiven. Typisch patroon door het afwisselend hoger en lager vliegen (blauwe lijn). De rode lijn toont het verloop van de afstand tot het hok. Het vertoont een jojo patroon wat erop wijst dat de duiven telkens terugkeren in de richting van het hok. De grotere afstanden van het hok vallen samen met het hoogte verloop, wat erop wijst dat ze op grotere hoogte de voeling met de omgeving verliezen en neiging hebben tot afdwalen, wat op zich niet verwonderlijk is.

vlucht 22/5 22/5: een mooie vlucht met de typische jojo beweging. Alles speelt zich af in de nabijheid van het hok.

vlucht 29/5 29/5: het kan ook anders ! omhoog en hoog blijven. Ze gaan telkens ongeveer maximaal 500 m weg van het hok maar komen steeds terug in de omgeving. Zo hoort het.

vlucht 4/6 Een vlucht van ongeveer een uur met een hoogte record van 941 m en tegelijk werd de verste afstand van het hok opgemeten: 2 km ! De vlucht werd gedaan tegen de avond met toch wel wat wind. Het afdrijven speelt zich af op een hoogte tussen de 500 en 1000 m. Merkwaardig hoe ze op deze afstand toch rondjes draaien om dan plots terug te keren richting hok (op het ogenblik dat de rode lijn steil naar beneden gaat).Zo zie je maar. Dit illustreert duidelijk hoe je je duiven kunt kwijtgeraken. Gelukkig kwamen ze deze keer terug.

vlucht 13/6 Niets speciaals om aan te merken

Grafieken zeggen niet alles. Ze geven een idee over de dynamiek van de vlucht maar niet over het verloop van het traject. Hieronder zijn twee filmpjes geplaatst met het verloop van het traject in Google Earth. De vlucht start aan het hok. De vierkante markeringen zijn de meetpunten (om de seconde bij de eerste vlucht, om de tien seconden bij de tweede). De meetpunten zijn door een verticale lijn verbonden met de grond om een beter inzicht te geven over de positie van het meetpunt.

Hieronder de vlucht van 22 mei met een maximale hoogte van 833 m en een maximale afstand tot het hok van 500 m. De meetpunten werden geregistreerd met een interval van 1 seconde; dit resulteert in een zeer vloeiende beweging van de vlucht.

De tweede vlucht werd geregistreerd op 4 juni en had een maximale hoogte van 941 m; ze gingen tot 2 km ver van het hok wat naar mijn aanvoelen zeer ver is voor dit soort duiven. De meetpunten werden genomen om de 10 seconden en dit resulteert in een minder duidelijk traject.